Sayfayı Yazdır

26 - Şu'arâ' Sûresi

"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"

BismillahirRahmanirRahıym

  1. Ta, Siin, Miim.

  2. Bunlar apaçık ortada olan BİLGİnin (Sünnetullâh’ın) işaretleridir.

  3. İman etmiyorlar diye neredeyse kendini helâk edeceksin?

  4. Eğer dilesek semâdan üzerlerine bir mucize inzâl ederiz de, zorunlu olarak boyunları bükülüp, hükmü kabul ederler!

  5. Ne zaman kendilerine Rahmân’dan yeni bir hatırlatma gelse, hep ondan yüz çevirirler.

  6. Gerçekten yalanladılar! Alay edegeldikleri şeyin haberleri, kendilerine yakında gelecektir.

  7. Görmediler mi arzı ki, orada her cömert çiftten (genetik çifte sarmalından) nice (şeyler) yetiştirip büyüttük?

  8. Muhakkak ki bunda bir işaret vardır... Onların ekseriyeti (Hakk’a, hakikatlerine) iman etmemişlerdir.

  9. Muhakkak ki senin Rabbin “”; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  10. Hani Rabbin Musa’ya: “Zâlimler topluluğuna git!” diye nida etmişti.

  11. “Firavun’un halkına... Korkup korunmayacaklar mı?”

  12. (Musa) dedi ki: “Rabbim, beni yalanlamalarından korkuyorum!”

  13. “İçim daralıyor, dilim çözülmüyor, bunun için Harun’a (görev) irsâl et!”

  14. “Beni öldürmelerinden korkuyorum; çünkü onların haklı oldukları bir suçum var!”

  15. Buyurdu ki: "Hayır, asla!"... "İkiniz mucizelerimiz - delillerimiz olarak gidiniz... Doğrusu biz sizinle BİRlikteyiz, işiticileriz."

  16. “İkiniz Firavun’a gelin ve deyin ki: Muhakkak ki biz Rabb-ül âlemîn’in (Esmâ özellikleriyle âlemdekileri yaratanın) Rasûlüyüz...”

  17. “İsrailoğullarını bizimle birlikte gönder.”

  18. (Firavun) dedi ki: “Yanımızda ufak çocukken, seni terbiye edip yetiştirmedik mi? Hayatının nice yıllarını bizimle geçirmemiş miydin?”

  19. “Bir de o fiili işledin! (Firavun’un halkından birini öldürmek)... Sen nankörlerdensin!”

  20. (Musa) dedi ki: “O filli işlediğimde ben ne yaptığımın farkında değildim.”

  21. “Bu yüzden de sizden korkumdan firar ettim... Rabbim de bana bir hüküm hibe etti ve beni Rasûllerden kıldı.”

  22. “Nimetim diye başıma kaktığın şey, İsrailoğullarını köleleştirmen yüzünden oluşan bir olaydır!”

  23. Firavun dedi ki: “Peki, Rabb-ül âlemîn nedir?”

  24. (Musa) dedi ki: “Semâların, arzın ve ikisi arasında olan şeylerin Rabbi (Esmâ’sından meydana getireni), eğer yakîn ehliyseniz (bilirsiniz)!”

  25. (Firavun) etrafında olanlara: “İşitiyor musunuz?” dedi.

  26. (Musa) dedi ki: “Sizin de Rabbiniz, önceki atalarınızın da Rabbi.”

  27. (Firavun) dedi ki: “Size irsâl olunan bu Rasûlünüz kesinlikle cinnî etki altındadır.” (Rasûllerin birçoğu hakikati dillendirdiğinde, cin etkisi altında olma ithamına maruz kalmıştır. A.H.)

  28. (Musa) dedi ki: “Doğu, batı ve ikisi arasındaki her şeyin Rabbi... Eğer aklınızı kullanıyorsanız!”

  29. (Firavun) dedi ki: “Andolsun ki, eğer benim gayrımı tanrı edinirsen, seni zindana attırırım!”

  30. (Musa) dedi ki: “Apaçık bir şey ile (apaçık bir delil olarak) sana gelmişsem de mi?”

  31. (Firavun) dedi ki: “Hadi göster bakalım, eğer doğru söyleyenlerden isen?”

  32. (Musa da) asasını bıraktı; birden o kesinlikle yılan olarak göründü!

  33. (Musa) elini çekip çıkardı (gömleğinden), bakanlar bembeyaz gördü!

  34. (Firavun) çevresindeki ileri gelenlerine dedi ki: “Muhakkak ki bu çok bilen bir sihirbaz...”

  35. "Sihri ile sizi mekânınızdan çıkarmayı diliyor... Nedir öneriniz?"

  36. Dediler ki: “Onu ve kardeşini alıkoy... Şehirlere de haberciler yolla...”

  37. “Bütün bilgiç sihirbazları sana getirsinler!”

  38. Nihayet sihirbazlar belirlenen zamanda, bilinen bir yerde toplandılar.

  39. İnsanlara: “Hepiniz toplandınız mı?” denildi.

  40. “Eğer galip gelirlerse, muhtemelen biz sihirbazlara tâbi oluruz” (dedi halk).

  41. Sihirbazlar geldiklerinde, Firavun’a dediler ki: “Peki biz galip gelirsek, bir kazancımız olacak mı?”

  42. (Firavun): “Evet” dedi... “Siz o takdirde benim en yakınlarım olacaksınız.”

  43. Musa onlara dedi ki: “Atın (ortaya) bakalım elinizdekileri!”

  44. Onlar da iplerini ve asalarını attılar ve: “Firavun’un izzetine yemin olsun, galip geleceğiz” dediler.

  45. Musa da asasını attı; bir de ne görsünler, o (asa), onların var gösterdiklerini kapıp yutuyor!

  46. Bunu gören sihirbazlar, yere kapandılar Musa önünde!

  47. Dediler ki: “Âlemlerin Rabbine iman ediyoruz...”

  48. “Musa’nın ve Harun’un Rabbine!”

  49. (Firavun) dedi ki: “Ben size izin vermeden mi Ona iman ettiniz? Kesinlikle O, size sihri öğreten büyüğünüzdür... Yakında bileceksiniz... Ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestirip, kesinlikle hepinizi toptan astıracağım.”

  50. (İman eden sihirbazlar da) dediler ki: “Zararı olmaz! Kesinlikle biz Rabbimize (hakikatimize) dönücüleriz.”

  51. “Biz ilk iman edenler olarak, Rabbimizin hatalarımızı mağfiret edeceğini umuyoruz.”

  52. Musa’ya: “Kullarımı gece oradan götür... Siz takip edileceksiniz” diye vahyettik.

  53. Firavun, şehirlere haberciler saldı...

  54. “Bunlar (İsrailoğulları) önemsiz bir azınlıktır!”

  55. “Ne var ki bizi öfkelendiriyorlar!”

  56. “Doğrusu biz (her şeye) hazırlıklı bir topluluğuz” (dedi Firavun).

  57. Bu yüzden onları bağ-bahçelerden ve pınarlardan çıkardık.

  58. Hazinelerden, zenginliklerden!

  59. İşte böyle... (Sonunda) onlara (Firavun hanedanına) İsrailoğullarını vâris kıldık.

  60. (Firavun ve ordusu) güneş doğarken onları izlediler.

  61. İki topluluk birbirini görünce, Musa’nın çevresindekiler: “Bize yetiştiler” dediler.

  62. (Musa) dedi ki: “Hayır! Rabbim benimledir; (kurtuluşun) yolunu gösterecektir!”

  63. Musa’ya: “Asan ile denize vur” diye vahyettik... (Vurunca) patladı, ikiye yarıldı... Sonra her bir yan büyük bir dağ gibi oldu.

  64. Diğerlerini de (takip edenleri) oraya yaklaştırdık.

  65. Musa’yı ve Onunla beraber olanların hepsini kurtardık.

  66. Sonra, ötekilerini suda boğduk.

  67. Muhakkak ki bu olayda bir mucize - ders var! Onların çoğunluğu ise buna iman etmiş değillerdir.

  68. Muhakkak ki senin Rabbin “”dur; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  69. İbrahim’in haberini de anlat onlara.

  70. Hani (İbrahim) babasına ve toplumuna: “Neye kulluk ediyorsunuz?” demişti

  71. Dediler ki: “Putlara kulluk ederiz, hep onlarla meşgûlüz.”

  72. (İbrahim) dedi ki: “Dua ettiğinizde sizi işitirler mi?”

  73. “Yahut size fayda sağlıyor ya da zarar veriyorlar mı?”

  74. Dediler ki: “Hayır! Fakat atalarımızı bunu uygular bulduk (biz de taklit ediyoruz onları)!”

  75. (İbrahim) dedi ki: “Bir düşünün! Neye kulluk ediyorsunuz...”

  76. “Siz ve geçmişteki atalarınız!”

  77. “Kesinlikle onlar benim düşmanımdır... Sadece Rabb-ül âlemîn...”

  78. “Ki O, beni yarattı... O bana hidâyet eder.”

  79. “Ki O, beni yedirip doyurur ve içirir.”

  80. “Hastalandığımda, O’dur bana şifa veren.”

  81. “Ki O, beni öldüren, sonra dirilten.”

  82. “Ki O, Din hükümleri sürecinde hatalarımı mağfiret edeceğini umduğum.”

  83. “Rabbim, bana bir hüküm hibe et ve beni sâlihlere dâhil et!”

  84. “Arkamdan geleceklere de hakikati iletmemi sağla!”

  85. “Beni nimetler cennetinin vârislerinden kıl!”

  86. “Babamı mağfiret et! Muhakkak ki o, doğru inançtan sapanlardandı!”

  87. “Bâ’s sürecinde beni rezil - rüsva etme!”

  88. “O süreçte zenginlik de fayda vermez, oğullar da (fayda vermez).”

  89. “Sadece, Allâh’a kalb-i selîm (şuurunda hakikat açığa çıkmış olan) ile gelmiş kimse müstesna!”

  90. Korunmuşlara cennet (yaşantısı) yaklaştırılmıştır.

  91. Hakikatten sapanlar içinse; cehennem önlerine getirilmiştir!

  92. Onlara: “Nerede tapındığınız şeyler?” denildi.

  93. “Allâh dûnunda tapındıklarınız... Size yardım ediyorlar mı? Yahut kendilerine bir yardımları dokunur mu?”

  94. Onlar (taptıklarınız) ve hakikatinden sapıp putlara tapanlar, onun içinde (cehennemde) tepetaklak yüzüstü yere çarpılmıştır!

  95. İblis’in orduları da toptan (oraya atılmıştır).

  96. Onlar orada tartışarak dediler ki:

  97. “TAllâhi, kesinlikle apaçık bir sapkınlık içinde imişiz!”

  98. “Hani sizi Rabb-ül âlemîn ile eşit kılmıştık.”

  99. “Bizi ancak o suçlular (hakikati inkâr edenler) saptırdı.”

  100. “Şefaatçimiz de yok.”

  101. “Güveneceğimiz bir dostumuz da yok.”

  102. “Keşke geri dönebilsek de (hakikate) iman etmenin getirisini elde etsek.”

  103. Muhakkak ki bu olayda bir ders vardır... Onların çoğunluğu (hakikatlerine) iman etmiş değillerdir.

  104. Kesinlikle Rabbin “”; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  105. Nuh toplumu da Rasûlleri yalanladı.

  106. Hani kardeşleri Nuh onlara dedi ki: “Korkup sakınmaz mısınız?”

  107. “Kesinlikle sizin için güvenilir bir Rasûlüm.”

  108. “O hâlde Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin!”

  109. “Bunun için sizden bir karşılık istemiyorum... Çalışmamın karşılığını yaşatacak olan sadece Rabb-ül âlemîn’dir!”

  110. “O hâlde Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin!”

  111. Dediler ki: “En alt tabaka sana tâbi oluyor iken, sana iman eder miyiz hiç?”

  112. (Nuh) dedi ki: “Onların yaptıkları konusunda bilgim yok...”

  113. “Onların yaptıklarının sonucu, Rabbimin bileceği iştir... Olayın şuuruna varsaydınız!”

  114. “Ben iman edenleri uzaklaştırıcı değilim!”

  115. “Ben sadece apaçık bir uyarıcıyım!”

  116. Dediler ki: “Andolsun ki ey Nuh, eğer vazgeçmezsen kesinlikle taşlanarak öldürüleceksin!”

  117. (Nuh) dedi ki: “Rabbim... Halkım kesinkes beni yalanladı!”

  118. “Benimle onların arasını aç ki (lâyıklarını bulsunlar; Rasûl aralarında yaşarken azap gelmez); beni ve iman edenlerden benimle beraber olanları kurtar.”

  119. Biz de Onu ve Onunla beraber olan kimselerle dolu gemiyle, onları kurtardık.

  120. Sonra, onların ardında kalanları suda boğduk!

  121. Muhakkak ki bu olayda bir mucize - ders vardır... Ne var ki onların ekseriyeti iman edenler değillerdir!

  122. Kesinlikle Rabbindir “”; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  123. Ad (Hud a.s.’ın halkı) da Rasûlleri yalanladı.

  124. Hani kardeşleri Hud onlara dedi ki: “Korkup sakınmaz mısınız (korunun; takva elde edin!)?”

  125. “Şüphesiz ki ben sizin için güvenilir bir Rasûlüm.”

  126. “O hâlde Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin.”

  127. “Bunun üzerine sizden bir karşılık istemiyorum... Çalışmamın karşılığı sadece Rabb-ül âlemîn’e aittir.”

  128. “Siz her tepeye köşkler inşa edip, oyalanıyor musunuz?”

  129. “Sonsuz yaşayacakmış gibi kale benzeri evler mi yaptırıyorsunuz?”

  130. “Gücünüze dayanarak hakları ortadan kaldırıp, ele geçirdiğinize sahip oluyorsunuz!”

  131. “Artık Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin.”

  132. "Bildiğiniz nimetlerle size yardım edenden korunun."

  133. “En’am (kurban edilebilir hayvanlar) ve oğullar verdi.”

  134. “Bahçeler, pınarlar...”

  135. “Doğrusu, çok büyük bir sürecin azabı üzerinizdedir (diye) korkuyorum.”

  136. Dediler ki: “İster öğüt ver ister verme; bize birdir!”

  137. “Bu eskilerin uydurmasıdır!”

  138. “Biz azaba da çarpılmayacağız!”

  139. Böylece Onu yalanladılar, biz de onları helâk ettik! Muhakkak ki bu olayda bir mucize - ders vardır! Onların ekseriyeti de iman eden değillerdir.

  140. Kesinlikle senin Rabbin’dir “”; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  141. Semud da Rasûlleri yalanladı.

  142. Hani kardeşleri Sâlih onlara dedi ki: “Korkup sakınmaz mısınız?”

  143. “Ben kesinlikle güveneceğiniz bir Rasûlüm.”

  144. “O hâlde Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin.”

  145. “Bunun için sizden bir karşılık istemiyorum... Hizmetimin karşılığı yalnızca Rabb-ül âlemîn’e aittir.”

  146. (Ne yaparsanız yapın) hep böyle güvende olacağınızı mı sanıyorsunuz?”

  147. “Cennetler (bahçeler) ve pınarlar içinde...”

  148. “Ekinler ve tomurcuklarıyla hurma ağaçları!”

  149. “Hünerli ve keyifli olarak dağlardan evler yontuyorsunuz!”

  150. “O hâlde Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin.”

  151. “Yetkisini aşanların emrine itaat etmeyin!”

  152. “Ki onlar (yetkilerini aşanlar) dünyada insanları yanlışa yönlendirirler, düzeltici olmazlar.”

  153. Dediler ki: “Sen büyülenmişsin (etki altına girmişsin).”

  154. “Sen yalnızca bizim benzerimiz bir beşersin (ama kendini farklı sanıyorsun)! Eğer sözünde sadıksan hadi bir mucize göster!”

  155. (Sâlih) dedi ki: “Şu (başıboş) dişi deve... Onun da bir su içme sırası var, sizin develerinizin de...”

  156. (Sakın) ona kötülük yapmayın. (Aksi takdirde) sizi çok güçlü bir sürecin azabı yakalar.”

  157. (Uyarıyı dinlemeyip) dişi deveyi vahşice boğazladılar; sonunda da çok pişman oldular.

  158. Sonunda o azap onları çarptı! Muhakkak ki bu olayda bir işaret - ders vardır... Onların çoğunluğu iman etmemişlerdir!

  159. Kesinlikle Rabbin “”; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  160. Lût toplumu da Rasûlleri yalanladı.

  161. Hani kardeşleri Lût onlara dedi ki: “Korkup sakınmaz mısınız?”

  162. “Ben kesinlikle güveneceğiniz bir Rasûlüm.”

  163. “O hâlde Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin.”

  164. “Bunun için sizden bir karşılık istemiyorum... Hizmetimin karşılığı yalnızca Rabb-ül âlemîn’e aittir.”

  165. “İnsanlardan (dişileri bırakıp) erkeklerle mi yatmak istiyorsunuz?”

  166. “Rabbinizin sizin için yarattığı kadınları bırakıyorsunuz! Hayır, siz sınırlarınızı aşan bir topluluksunuz!”

  167. Dediler ki: “Andolsun ki ey Lût, eğer (bu söylemlerinden) vazgeçmezsen, kesinlikle (buradan) çıkarılacaksın!”

  168. (Lût) dedi ki: “Gerçek şu ki, sizin bu fiillerinizden nefret ediyorum!” (Fâile değil, fiile nefret gerçeği vurgulanıyor. A.H.)

  169. “Rabbim, beni ve ehlimi (bunların) yaptıklarından kurtar.”

  170. Bunun üzerine Onu ve ehlini toptan kurtardık.

  171. Sadece gelmek istemeyen kocakarı (Lût a.s.ın iman etmeyen karısı) hariç!

  172. Sonra diğerlerini yerle bir ettik!

  173. Onların üzerine öyle bir yağmur yağdırdık ki! Uyarılanların yağmuru ne kötüdür!

  174. Muhakkak ki bu olayda da bir işaret - ders vardır... Ne var ki onların çoğunluğu iman etmemiştir.

  175. Kesinlikle Rabbin “”; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  176. Ashab-ı Eyke de (orman halkı, Şuayb a.s.ın kavmi) Rasûlleri yalanladı!

  177. Hani Şuayb onlara dedi ki: “Korkup sakınmaz mısınız?”

  178. “Ben kesinlikle güveneceğiniz bir Rasûlüm.”

  179. “O hâlde Allâh’tan (kesinlikle yaptıklarınızın sonucunu yaşatacağı için) korunun ve bana itaat edin.”

  180. “Bunun için sizden bir karşılık istemiyorum... Hizmetimin karşılığı yalnızca Rabb-ül âlemîn’e aittir.”

  181. “Ölçmeyi tam yapın... Tartıda hile yapıp eksik vermeyin!”

  182. “Sağlıklı ölçümleme ile ölçün!”

  183. “İnsanların hakkını vermemezlik etmeyin ve düzgün düzeni bozmayın, dünyada taşkınlık yapmayın.”

  184. “Sizi ve önceki nesilleri yaratandan (onlara yaptıklarının sonucunu yaşattığı ve size de yaşatacağı için) korunun!”

  185. Dediler ki: “Sen yalnızca büyülenmişsin (etki altındasın)!”

  186. “Sen bizim gibi bir beşersin! Senin yalancı olduğunu düşünüyoruz!”

  187. “Eğer sözünde sadıksan, hadi üzerimize semâdan parçalar düşürt.”

  188. (Şuayb) dedi ki: “Rabbim, yaptıklarınızı (yaratan olarak) daha iyi bilir.”

  189. Böylece Onu yalanladılar da bu yüzden o kararan günün şiddetli azabı onları yakaladı... Muhakkak ki o azîm bir sürecin azabı idi.

  190. Muhakkak ki bu olayda da işaret - ders vardır... Ne var ki onların çoğunluğu iman etmemiştir!

  191. Kesinlikle Rabbin “”; El Aziyz’dir, Er Rahıym’dir.

  192. Muhakkak ki O (Kur’ân), Rabb-ül âlemîn’in tenzîlidir (hakikatin olan El Esmâ mertebesinden şuuruna boyutsal iniştir)!

  193. Er Ruh-ul Emin (Fuadına yansıyan Esmâ ilmi) Onunla (Cibrîl) indi!

  194. Senin kalbine (şuuruna) ki, (bu bilgiye dayalı olarak) uyarıcılardan olasın!

  195. Apaçık bir Arapça anlatım diliyle!

  196. Şüphesiz ki O (hakikat bilgisi), öncekilerin hikmetli bilgilerinde de vardır.

  197. İsrailoğullarının âlimlerinin Onu bilmesi, onlar için bir delil değil midir?

  198. Eğer Onu Arapça bilmeyen birine inzâl etseydik;

  199. Onu, onlara bildirseydi; gene Ona iman etmezlerdi.

  200. İşte Onu, (hakikati inkâr) suçu işleyenlerin akıllarına bu kadar sokarız!

  201. Feci azabı görünceye kadar Ona iman etmezler.

  202. (Ölüm azabı) onlara, düşünmedikleri bir anda, ansızın gelir! (Ölüm, en büyük azaptır; çünkü kişi ölümü tadarak hakikatini bizzat müşahede eder ve hakikatinin hakkını veremediğini kavrar; artık bunun gereğini yerine getirme imkânı kalmadığını idrak ederek çok büyük bir pişmanlığın azabı içine düşer. A.H.)

  203. (O vakit) derler ki: “Bize ek süre tanınır mı ki?”

  204. Azabımızın kendilerinde açığa çıkmasını acele mi istiyorlar?

  205. Görüyorsun işte... Onları senelerce çeşitli nimetlerle zevklendirsek,

  206. Sonra, uyarıldıkları başlarına gelse...

  207. Sahip olduklarıyla yaşadıkları zevkler, onlara hiçbir yarar sağlamaz!

  208. Biz, uyarıcıları gelmemiş hiçbir bölge halkını helâk etmedik.

  209. (Önce) hatırlatma olur! Biz haksızlık etmeyiz!

  210. Onu (Kurân’ı) şeytanlar oluşturmadı!

  211. Onların işlevine uymaz! (Zaten) buna yetecek kuvvelere de sahip değillerdir!

  212. Muhakkak ki onlar algılama kapasitesinden yoksundurlar!

  213. O hâlde Allâh (hakikati ortada iken) yanı sıra tanrı kavramına yönelme! Yoksa azabı yaşayacaklardan olursun!

  214. Uyarmaya en yakınlarından başla!

  215. İman edenlerden sana tâbi olanları kanadının altına al!

  216. Eğer sana âsi olurlar ise de ki: “Ben yaptıklarınızdan berîyim!”

  217. (Hakikatin olan Esmâ mertebesine) Aziyz Rahıym’e tevekkül et!

  218. Ki O, işlevine kalktığında seni görür...

  219. Secde edenler içinde yer aldığını da!

  220. Muhakkak ki O, “”; Semi’’dir, Aliym’dir.

  221. Şeytanların kime indiğini size haber vereyim mi?

  222. Kendini aldatan vebal sahibini etkilerler!

  223. Kendilerini aldatanlar, (şeytanlara - bilinçteki aldatıcı fikirlere) kulak verirler ve onların ekseriyeti yalancıdırlar.

  224. Şairler (şiirlerle duygusallığı tahrik ederek, insanları tanrı edindiklerine tapınmaya yönlendirenler); onlara hakikatten sapanlar tâbi olur.

  225. Görmez misin ki onlar hayal - evham dünyalarında yaşarlar!

  226. Muhakkak ki onlar yapmayacakları şeyleri söylerler!

  227. Ancak (hakikate) iman edenler ve imanın gereğini uygulayanlar, Allâh’ı çok zikredenler ve zulme uğradıktan sonra zafere ulaşanlar müstesna... (Nefslerine) zulmedenler, yakında hangi dönüşüme uğrayacaklarını kavrayacaklar (ama iş işten geçmiş olacak)!

26 / 114

Bunlar da İlginizi Çekebilir

Bu Sûreyi İndirebilirsiniz!