111 - Tebbet Sûresi
"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"
BismillahirRahmanirRahıym
-
Tebbet yedâ ebiy lehebin ve tebbe;
Ebu Leheb’in elleri kurusun... Kurudu da!
-
Mâ ağnâ ‘anhü maluhû ve mâ keseb;
Ne zenginliği ve ne de kazandığı ona fayda vermedi!
-
Seyaslâ nâren zâte leheb;
Alevli bir ateşe maruz kalacaktır (o)!
-
Vemraetüh* hammâletel hatab;
Onun karısı da... Odun hamalı olarak!
-
Fiy ciydiha hablün min mesed;
Boynunda hurma lifinden bir ip olduğu hâlde!
İnsandaki vehim kuvvesinin şartlanmalarla "yok"u var, "var"ı yok olarak düşünmesi sonucu; insana kendini Allâh Esmâ'sı dışında bağımsız bir varlık ve beden kabul ettiren; bunun sonucu olarak da gökte bir tanrı kabulüne yönlendiren, taşlanmış şeytanî vesveselerden, Hakikatim olan Allâh Esmâ'sının koruyucu kuvvelerine sığınırım.
İsmi Allâh olanın, hakikatim olan Rahmân ve Rahıym Esmâ'ları özellikleriyle...